Чэслаў Мілаш. Ars poetica?

Я заўсёды шукаў як мага больш ёмістай формы,
што не была б ні занадта паэзіяй, ані занадта прозай
і дазваляла б паразумецца, не выклікаючы
найцяжэйшых пакутаў – ні ў аўтара, ні ў чытача.

Ёсць непрыстойнае нешта ў самой сутнасці вершавання:
з нас нараджаюцца рэчы, якіх мы ў сабе й не падазравалі,
і мы міргаем вачыма, нібыта з нас толькі што
выскачыў тыгр – стаіць у святле і б’е хвастом па баках.

Слушна кажуць, што вершы дыктуюць нам духі,
хоць і не варта сцвярджаць, што гэтыя духі – анёлы.
Незразумела, адкуль бярэцца гэтая пыха паэтаў,
якія так часта саромеюцца, паказаўшы ўласную слабасць.

Хто з нас у цвярозым стане захоча быць царствам дэманаў,
што пачуваюцца ў нас як дома, гавораць на розных мовах
і, быццам ім было мала скрасці ў нас вусны і рукі,
спрабуюць – для ўласнай карысці – змяніць наш лёс?

Усё хваравітае сёння цэніцца болей,
і хтось нават можа падумаць, што я жартую
або – што я проста вынайшаў новы спосаб
ухвалення Мастацтва з дапамогай іроніі.

Калісьці людзі чыталі толькі мудрыя кнігі,
якія дапамагалі трываць няшчасці і боль.
Ды гэта не тое самае, што зазіраць у тысячы
твораў, якія паходзяць проста з псіхіятрычнай лякарні.

А свет – зусім не такі, як нам падаецца,
і мы – зусім не такія “мы”, пра якіх мы трызнім.
І людзі не парушаюць ветлівага маўчання,
каб заслужыць павагу сваякоў і суседзяў.

Карысць ад паэзіі ў тым, што яна нагадвае нам,
як жа няпроста застацца самім сабою,
бо дзверы нашага дому ніхто не замкнуў на ключы –
і нябачныя госці ўваходзяць, выходзяць…

Згодны, усё, што я тут расказваю, – не паэзія,
бо вершы пішуцца рэдка і неахвотна,
пад невыносным прымусам і заўсёды з надзеяй,
што толькі добрыя духі абралі нас інструментам.
Тэксты

З кнігі для дзяцей "Нататкі таткі"
Кантрабандысты
Вершык для маленькіх модніцаў
Чаму агуркі калючыя?
Цукерка
Шчотка
Мама хвалюецца
Рэжым
Спрэчкі
Фантан
Чаму рыпяць арэлі

Канец свету. Каляды
я куплю ў букініста гадзіну парыжскага сну...

З цыклу "Амерыканскі футбол"
Пра розніцу ў часе, або Жаўрукі не тое, чым яны здаюцца
:)
The Poetry Center
Фэйс-кантроль. Вершык на сурвэтцы
Святы Францыск Каліфарнійскі
Макдональдз
Дзяцінства ў поўную велічыню

З цыклу "На поўдзень ад Паўночнай Карэі"
Цягнік Чыкага-Токіо
Інь і Ян, або Вадзяністая бульба

Адвечным шляхам
Азёрная школа паэзіі
Арфей. Эўрыдыка. Герпес
Балада пра трыццаць восьмы тралейбус
Валасы-2006
Веру ў прагнозы надвор'я...
.Дзяўчынка натуе сны...
Доўгая дарога да гаршка
Ён гаварыў ёй дурноты...
Зялёная гарбата
Калядны рэп
Малая, я выйшаў з дому пасля вечаровых навінаў...
Музей дзяўчатаў
На дарозе
Несіметрычныя сны
Пайсці і не вярнуцца
Папрыка зорак
Парная лічба
Пішу вам з yahoo на tut.by
Плакалі, знаем!
ПО матывах
Постімпрэсіянізм
Прагартаўшы жыццё
Складаю хайку...
Стары паэт
Сто пудоў адзіноты
Сьвята паэзіі
ты ведаеш хто такія боб дылан і дылан томас...
Ты ўмееш гадаць без кавы
Фантомныя радасці
Чужая мова

Пераклады


З дыску "Хадановіч чытае Мілаша"
У Варшаве
Прадмова да кнігі «Выратаванне»
Бедны хрысціянін глядзіць на гета
Скарга дамаў мінулага часу
Песенька пра канец свету
Ты, што пакрыўдзіць пасмеў
Дзіця Еўропы
Між неда-праўды...
Джонатану Свіфту
Сакратары
Ars poetica?
Доказ
Трывога-сон (1918)
Калі няма
Выслухай
Без прычыны
Элегія для N.N.
Не паказваць, што забаронена...
Чалавечыя гісторыі
Чалавек шматпавярховы
Арфей і Эўрыдыка
Новы век
Сэнс
Нябеснае праменне
Рэкі

Відэа

Шнуркі